อาหารบนเรือ: สิทธิ์และความสำคัญภายใต้อนุสัญญา MLC

อาหารเป็นสิ่งสำคัญต่อการดำรงชีวิต โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับลูกเรือที่ต้องใช้ชีวิตอยู่กลางทะเลเป็นเวลานาน การจัดหาอาหารที่เพียงพอและถูกสุขลักษณะไม่เพียงแค่ส่งผลต่อสุขภาพของลูกเรือเท่านั้น แต่ยังมีผลต่อประสิทธิภาพในการ ทำงานและความปลอดภัยด้วย ซึ่งทั้งหมดนี้ได้รับการคุ้มครองตามอนุสัญญาแรงงานทางทะเลหรือ MLC (Maritime Labour Convention) ซึ่งกำหนดมาตรฐานสากลสำหรับสิทธิและสวัสดิการของลูกเรือทั่วโลก

การจัดการอาหารบนเรือ: ความรับผิดชอบของบริษัท

อนุสัญญา MLC ระบุไว้อย่างชัดเจนว่า บริษัทเจ้าของเรือมีหน้าที่จัดหาอาหารให้ลูกเรือทุกคนโดยไม่มีการเรียกเก็บค่าใช้จ่ายเพิ่มเติม ซึ่งอาหารนั้นต้องครบถ้วนทางโภชนาการ สะอาด และเพียงพอต่อความต้องการในแต่ละวัน อย่างไรก็ตาม ในบางกรณี ยังมีบริษัทในประเทศไทยที่นำค่าอาหารไปหักจากรายได้ของลูกเรือ หรือรวมค่าอาหารเข้ากับเงินเดือนลูกเรือ ซึ่งถือเป็นการกระทำที่ผิดกฎหมาย หากลูกเรือประสบกับสถานการณ์เช่นนี้ พวกเขามีสิทธิ์ที่จะร้องเรียนต่อบริษัทตามขั้นตอนที่กำหนดไว้ในอนุสัญญา MLC โดยไม่ต้องกังวลเรื่องการถูกละเมิดสิทธิ์

การจัดหาอาหารให้กับลูกเรือเป็นหนึ่งในหน้าที่หลักที่บริษัทเจ้าของเรือต้องปฏิบัติตาม โดยบริษัทต้องคำนึงถึงปัจจัยด้าน โภชนาการและความปลอดภัยในการจัดเตรียมอาหาร ซึ่งบางครั้งบริษัทต่างๆ อาจใช้วิธีการจัดสรรเงินค่าอาหารต่อคนต่อวัน เช่น วันละ 180 บาทต่อคน แม้ว่าวิธีนี้จะดูสะดวกและเรียบง่าย แต่ก็มีข้อจำกัดบางประการ

หนึ่งในปัญหาที่พบคือ ค่าอาหารในแต่ละประเทศที่เรือเดินทางไปถึงนั้นมีความแตกต่างกัน ตัวอย่างเช่น เมื่อเรือเดินทางไปยังประเทศที่มีค่าครองชีพสูง เช่น ญี่ปุ่น ราคาอาหารย่อมสูงกว่าในประเทศไทย ทำให้เงินค่าอาหารที่กำหนดไว้ไม่ เพียงพอที่จะจัดหาอาหารที่มีคุณภาพและปริมาณที่เหมาะสมสำหรับลูกเรือ นี่เป็นปัญหาที่อาจส่งผลต่อสุขภาพและคุณภาพชีวิตของลูกเรือได้อย่างชัดเจน

อีกหนึ่งปัญหาที่เกิดขึ้นคือ การที่บางครั้งลูกเรืออาจเหลือเงินจากค่าอาหารที่บริษัทจัดสรรให้ และนำเงินเหล่านั้นมาแบ่งกันภายในลูกเรือเอง ซึ่งเป็นการกระทำที่ผิดกฎหมายตามอนุสัญญา MLC ลูกเรือหลายคนอาจไม่ทราบว่าการแบ่งเงินค่าอาหารเช่นนี้ขัดต่อกฎหมาย และอาจส่งผลเสียทั้งต่อลูกเรือเองและบริษัท

แนวทางแก้ไขปัญหา: วิธีปฏิบัติตามมาตรฐาน MLC

เพื่อป้องกันปัญหาดังกล่าว บริษัทเรือไทยสามารถปรับใช้แนวทางปฏิบัติที่สอดคล้องกับมาตรฐานสากลได้ วิธีหนึ่งที่นิยมใช้ในบริษัทเรือข้ามชาติคือ การให้ลูกเรือสั่งเสบียงอาหารตามจำนวนที่ต้องการในแต่ละเมืองท่าที่เรือไปถึง โดยบริษัทจะจัดการสั่งซื้ออาหารกับบริษัทในประเทศนั้นๆ และชำระเงินให้กับบริษัทจัดหาอาหารโดยตรง วิธีการนี้จะช่วยให้ลูกเรือได้รับอาหาร ที่มีคุณภาพและเพียงพอตามความต้องการของแต่ละคน และยังป้องกันไม่ให้เกิดปัญหาเรื่องเงินค่าอาหารที่อาจถูกนำไปแบ่งกันอย่างไม่ถูกต้อง

ความสำคัญของคนครัวบนเรือ

อีกหนึ่งตำแหน่งที่มีบทบาทสำคัญในการจัดการอาหารบนเรือคือ "คนครัว" หรือ Chief Cook ตามกฎของอนุสัญญา MLC หากบนเรือมีลูกเรือ 10 คนขึ้นไป จะต้องมีตำแหน่งคนครัวประจำอยู่บนเรือ และคนครัวนี้ต้องผ่านการอบรมจากกรมพัฒนาฝีมือแรงงานทุก 5 ปี การมีคนครัวที่มีความรู้และทักษะในการจัดเตรียมอาหารช่วยให้ลูกเรือได้รับอาหารที่ปลอดภัยและครบถ้วนตามความต้องการ

หากลูกเรือพบปัญหาเกี่ยวกับอาหาร เช่น อาหารไม่พอเพียงหรือไม่สะอาด ลูกเรือสามารถแจ้งปัญหาให้คนครัวทราบได้โดยตรง แต่หากปัญหานั้นเกินกว่าที่คนครัวจะสามารถจัดการได้ ลูกเรือสามารถใช้กระบวนการร้องเรียนภายใต้อนุสัญญา MLC ได้ กระบวนการร้องเรียนนี้เริ่มต้นจากการแจ้งปัญหาภายในเรือ หากไม่สามารถแก้ไขได้ จะส่งเรื่องต่อไปยังบริษัทเพื่อดำเนินการแก้ไขตามขั้นตอนที่กำหนด ใบร้องเรียนจะมีแจกให้ลูกเรือทุกคน และสามารถหาได้จากห้องพักของลูกเรือทุกห้องตามกฎของ MLC

สรุป

การปฏิบัติตามมาตรฐานของอนุสัญญา MLC ไม่เพียงแค่เป็นการปฏิบัติตามกฎหมายเท่านั้น แต่ยังเป็นการแสดงถึงความรับผิดชอบและการเอาใจ ใส่ต่อสุขภาพและสวัสดิการของลูกเรือ ซึ่งส่งผลโดยตรงต่อประสิทธิภาพการทำงานและความปลอดภัยในการปฏิบัติงานกลางทะเล ผมขอเน้นย้ำถึงความ สำคัญของการให้ความรู้และการอบรมลูกเรือเกี่ยวกับกฎหมาย MLC เพื่อให้ทุกคนเข้าใจสิทธิและหน้าที่ของตนอย่างถูกต้อง